Vuurwerk tijdens thaiboksgala Night of Glory

Night of Glory waardige afsluiting sportjaar 2006



27-12-2006 de Ware Tijd


The Night of Glory werd aangekondigd als hét spektakel van 2006. En aan spektakel ontbrak het internationaal thaiboksgala van Simson Gym op 21 december in elk geval niet. Indrukwekkende en controversiële zeges en knock-outs of zoals Suelle Shepperd het verwoordde: “Het was vuurwerk.”


door Terence Oosterwolde


Voor het publiek kon genieten van de ‘vuurwerk’ show, werd zijn geduld aardig op de proef gesteld. Het gevraagde 'even geduld' van conferencier Earny Eenig om 20:06 uur leek oneindig te zijn. Pas een uur daarna betrad hij weer de ring om promotor Angelo Simson aan te kondigen. Het publiek heeft op drie momenten van spontaan applaus na, het lange wachten gewoon verteerd. Het “hè, hè, ai boi” sprak wel boekdelen. Een vermoeide, maar tevreden Simson gaf na afloop toe dat er heel veel goed is gegaan, “maar er zijn toch veel dingen die ik graag beter zou willen.”

Na twee stevige opwarmers – demonstratiegevecht tussen Jill Mossel en Rachel Vismale en bokspartij tussen Dion Huggins en Allan Klipsteen – kreeg het publiek zijn eerste officieel Suriname versus Nederland treffen. De intro van Suelle Shepperd van Simson Gym was al spectaculair: ze werd als koningin binnengedragen door haar twee slaven. Schenij daarentegen stapte ‘droog’ de ring in. Shepperd kwam even spectaculair uit de hoek en raakte haar tegenstander al vroeg vol in het gezicht, waarna die met een stevige trap kennismaakte met het canvas. Aan ondersteuning heeft het haar ook niet ontbroken. “Sla ‘der’”, “Suelle, trowe a sma” en “mek a njan kasi” werd haar door het publiek toegeschreeuwd. Maar ondanks alle ‘voorspoed’ kreeg Shepperd de Nederlandse niet makkelijk klein. “Ze was geen katje om zonder handschoenen aan te pakken”, gaf ze toe. In de derde ronde leek Schenij zelfs over te nemen en maakte ze gebruik van haar lichaamsvoordeel – ze was vijf kilo zwaarder – om Shepperd in een hoek te drukken. Het hielp ook niet dat de Surinaamse vechter vermoeid raakte. Maar uiteindelijk won Shepperd op punten (30-27; 29-28; 28-27) en zei ze dat het thema “no guts, no glory” van toepassing geweest is op haar gevecht.

De strijd tussen de Nederlander Alberto Flanders en Luciano ‘The Dentist’ Derby van Suriname werd de meest controversiële van de avond, af te leiden van de reacties van overgrote deel van het publiek. Toen Derby met scores van 29,5-28; 29-28; 28-28 tot winnaar werd uitgeroepen, volgde boe-geroep. Over die reactie zei Flanders dat het een terechte was. “Ik vind ook wel dat ik heb gewonnen”, zei een teleurgestelde Flanders in de kleedkamer, terwijl hij een grote zak ijs aan zijn 'blauw' linkeroog hield. Flanders, die drie jaar aan de sport doet, geeft eerlijk toe dat hij beter had kunnen vechten, maar dat hij lucht te kort kwam. Vandaar dat hij in de eerste en tweede ronde wachtte tot de laatste minuut voordat hij alles gaf. Derby, die de agressor was, werd in de eerste ronde nog verrast door die tactiek, maar was er beter bestand tegen in de volgende ronde. In de derde ronde was Flanders vanaf de eerste gongslag agressief en stuurde hij het aan op de knock-out, die echter niet kwam. “Volgende keer zal hij wel neergaan”, belooft hij voor een eventuele re-match.

Na de controverse werd de zaak ‘gesust’ met een sprankelend optreden van de East Sydaz, een jongens dansgroep. Toen Regillio ‘The Real Deal’ Bodie in het enige kickboksgevecht aantrad tegen de Trinidadiaan Mervin Smith stond weer iedereen als één man achter de Surinamer. Maar ondanks een betere beurt dan in mei, moest Bodie opnieuw zijn meerdere erkennen in Smith. Deze keer haalde hij het einde van het gevecht, maar schoot nog net wat te kort en verloor nipt op punten; 46-47; 48,5-48; 48-49.

De teleurstelling bij het publiek, maakte plaats voor buitensporige vreugde bij het thaiboksgevecht van Andy 'The Machine' Ristie. Deze kwam als een tijger uit zijn hoek en nog voor het publiek er goed in had, lag Hermanus Wolters van Nederland knock-out op het canvas. Enorm afgezwakt door goed geplaatste boksstoten en (low)kicks, ging Wolters na slechts 75 seconden in de eerste ronde neer na een linkse stoot op de borst. Ristie, die zijn tweede knock-outzege op rij behaalde, werd aan het einde van de avond uitgeroepen tot de Most Outstanding Fighter. Bescheiden zei hij geen knock-out verwacht te hebben, hoewel hij met dat idee in zijn hoofd liep. Zijn tegenstander vond hij goed, “maar ik heb hem geen kans gegeven.” Vechten tegen iemand die hij niet kent, ziet hij niet als probleem. “Het is niet moeilijk. Je moet gewoon durf hebben.” Ook clubgenoot Anthony ‘Mr KO’ Nekrui heeft daar geen moeite. “Het kan moeilijk zijn, maar je moet uitgaan van je eigen kunnen. Je moet op alles voorbereid zijn.”

De Nederlander Roger Pinas, die voor Suriname vocht, won door knock-out. In een ‘David versus Goliath’-zwaargewichtgevecht, liet hij zich niet afschrikken door de lengte van de Curaçaoënaar Sharlimar Zimmermans. Hij probeerde deze steeds neer te sabelen met zijn venijnige lowkicks en had in de derde van vijf ronden succes. Zimmersmans kreeg voor een tweede keer een standing 8-count en verloor conform de regels. Anthony ‘Mr KO’ Nekrui had de eer de avond af te sluiten tegen Earl Marica van Nederland die oorlog had beloofd. Het werd een eenzijdige strijd, hoewel Marica bewees een enorm goed incasseringsvermogen te hebben. Echter werden zijn aanvallen makkelijk gepareerd door Nekrui, die niet tevreden was met zijn overtuigende unanieme puntenzege (50-45,5; 50-45; 47-44). “Om een beetje brutaal te zijn; ik had een knock-out verwacht.” Dat die uitbleef schrijft hij toe aan het feit dat hij ruim twee jaar niet gevochten heeft en er dus weer in moest komen. Zijn lange inactiviteit komt door enerzijds een blessure en anderzijds het tot tweemaal toe niet doorgaan van zijn gevechten in Nederland. Een vermoeide Angelo Simson was tegen half één in de ochtend een tevreden man. “Mijn vechters hebben niet teleurgesteld.” Ook het publiek kreeg een pluim. “Ze waren geweldig. Zonder hun ondersteuning denk ik niet dat ik zoveel gala’s zou organiseren.”

Dat Suriname zo goed gepresteerd heeft, schrijft Simson toe aan de geweldige voorbereiding. Hij werd daarin ondersteund door Rayen Simson, Tyrone Spong, Regillo Aaron en Ashwin Balrak, allemaal profvechters en wereldkampioenen van Surinaamse origine. “Met de buitenlanders is aan specifieke dingen gewerkt. En het voordeel was dat er veel trainers en veel ogen waren, waardoor we echt alles konden aanpakken.”


(Bron: http://www.dwtonline.com)